ปิดเทอมแล้ว ดีใจจัง
แต่ก้อต้องเหนื่อยเพื่ออนาคตของเรา
เพื่อนๆคงมีที่เรียนพิเศษกันแล้ว
ก้อตั้งใจเรียนกันหน่อยนะ
เราจะเหนื่อยในวันนี้........
แต่เพื่อนๆจะสบายในวันหน้านะ........
เอาใจช่วยเพื่อนๆทุกคน....
แต่ช่วงนี้เรามาพักสมองกับนิยายความรัก
ที่เชื่อว่าเพื่อนๆหลายคนอาจต้องจดจำสิ่งนั้นไปตลอด!!!!!!
วันที่ไม่มีเธอ
มันคงเป็นการทำใจที่ยากมากๆ . . .
เมื่อวันนี้ . . .ฉันจะต้องสูญเสียเธอไป
และไม่รู้ว่า . . . อีกนานแค่ไหน
. . . ที่ฉันจะมีวัน ที่จะได้เธอกลับคืนมา
หรือ . . .
จะไม่มีวันนั้น . . .ที่ฉันรอคอยอยู่ก็ตาม
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่า . . .
มันไม่ได้สูญเสียไปพร้อมกับเธอเลย . . .ก็คือ “ความทรงจำ”
ความทรงจำเกี่ยวกับเธอ ยังคงจะติดอยู่กับฉันเสมอ
. . .รอยยิ้ม . . .
. . .เสียงหัวเราะ . . .
. . .คำพูดทุกคำ . . .
. . .และทุกๆ อย่างที่เป็นเธอ . . .
มันจะยังอยู่ . . .ในความทรงจำของฉันต่อไป
แม้ในบางครั้งมันอาจจะเลือนลางไปบ้าง
แต่ . . .ฉันอยากให้เธอจงรู้เอาไว้ว่า
. . .มันจะไม่เคยหายไปไหน
มันพร้อมที่จะผุดออกมา เมื่อมีอะไรมาสะกิด
และทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ
ฉันไม่รู้ว่า . . .วันนี้เธออยู่ไหน
แต่โปรดจงรู้ไว้ว่า . . .ฉันจะยืนอยู่ที่เดิม ณ ที่นี้เสมอไป
หากวันใดที่เธอรู้สึกอ่อนล้า . . .โปรดจงหันกลับมา
และเดินกลับมา ณ ที่เดิมที่นี้
ที่ . . .ที่พร้อมจะปลอบโยนเธอ . . .ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ที่ . . .ที่จะทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย และอบอุ่นเสมอ
และเราก้อยังมีนิยายอีกบทนึงให้เพื่อนๆ
การรอคอย
เพราะความรักให้ความหวังฉันว่า สักวันเขาอาจจะกลับมา
แม้ความจริงที่ตรงหน้า...จะคัดค้าน
ด้วยความรักกระซิบเบาๆ ที่ข้างหูของฉันว่า
"การรอคอย" เป็นเพียงส่วนหนึ่งอันยิบย่อยของความรัก
หากฉันรัก...ฉันต้องรอได้ และใช่!
ฉันไม่เคยบังคับหรือฝืนใจตัวเองเลย
ฉันเต็มใจและยินดีที่จะรอเป็นอย่างยิ่ง อาจดูโง่...และบ้า
แต่ความรักปลอบฉันว่า ฉันไม่ได้บ้า...และไม่ได้โง่
หลายครั้งที่เสียงของเหตุผลทั้งหลายทั้งปวงตะโกนบอกฉัน
ว่าจงเลิกรอและเลิกหวังลม ๆ แล้ง ๆ เสียที
แต่หัวใจฉันเองมันรั้นที่จะทำตาม
เพราะอย่างที่ความรักบอก "หากฉันรัก...ฉันต้องรอได้"
ฉันปิดหูปิดตา...และฟังแต่ความรักอย่างเดียว
อาจจะจริงอย่างที่ใครหลายคนกล่าวไว้
"ความรักเป็นเรื่องที่ไร้เหตุผล"
แต่ชีวิตคน...ไม่ใช่"
ความรักบอกให้เรารอคอย เพื่อรู้ซึ้งถึงความยิ่งใหญ่ของรัก
ว่าเพื่อความรักแล้ว...ใครหลายคนยอมทำได้ทุกอย่าง
แม้แต่การทำร้ายตัวเองและหลายครั้งที่กลายเป็นว่า
เรายอม "โง่"...เพื่อความรัก
และใช่! หากเราอยากฉลาด...และไม่ต้องเจ็บปวด
ไม่ต้องเสียเปรียบใคร
ไม่ต้องทำอะไรเพื่อใคร...หากไม่มีสิ่งใดตอบแทน
เราต้องยกให้ "เหตุผล" อยู่เหนือชีวิตในทุก ๆ เรื่อง
แต่หากต้องเป็นเช่นนั้น
ชีวิตจะหยาบกระด้างเกินไป
ความรักไม่ได้สอนให้เราโง่
ความรักเพียงสอนให้เราเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ให้...และเสียสละ
ความรักเพียงอยากให้เราอ่อนโยนต่อโลก
โดยการทำอะไรเพื่อใครสักคน...อย่างไม่หวังสิ่งตอบแทน
ด้วยเหตุและผลทั้งหลายทั้งมวลบอกว่า
เมื่อความรักจบลง...การรอคอยก็สิ้นสุดลงเช่นกัน
แต่หากเราหา "จุดพอดี" ให้กับชีวิตเจอ
เอา "เหตุผล" มาผสมกับ "ความรัก" ได้
เวลานั้น เราอาจเลิกรอเขาได้ ในขณะที่ความรักยังคงหายใจอยู่
No comments:
Post a Comment