Tuesday, January 22, 2008

Common Guillemot (U. aalge) and two Brünnich's Guillemots (U. lomvia) from the genus Uria.



Pigeon Guillemot (C. columba) from the genus Cepphus.

Guillemot

Guillemot is the common name for several species of seabird in the auk family, comprising two genera: Uria and Cepphus. The word apparently derives from a form of the name William, cf. the Welsh: Gwillim or the French: Guillaume.
The Uria are known as murres in North America and, together with the Razorbill, Dovekie and the extinct Great Auk, make up the tribe Alcini. They have distinctly white bellies, thicker, longer bills than Cepphus and form very dense colonies on cliffs during the reproductive season.
The three species of Cepphus - for which the term "guillemot" is generally reserved in North America - form a tribe of their own: Cepphini. They are smaller than the Uria species, have black bellies, rounder heads and bright red feet.

**********************

Saturday, December 15, 2007


Santa Claus
Origins
Early Christian origins

A medieval fresco depicting St Nicholas from the Boyana Church, near Sofia, Bulgaria
Saint Nicholas of Myra is the primary inspiration for the Christian figure of Santa Claus. He was a 4th century Christian bishop of Myra in Lycia, a province of the Byzantine Anatolia, now in Turkey. Nicholas was famous for his generous gifts to the poor, in particular presenting the three impoverished daughters of a pious Christian with dowries so that they would not have to become prostitutes. He was very religious from an early age and devoted his life entirely to Christianity. In Europe (more precisely the Netherlands, Belgium, Austria and Germany) he is still portrayed as a bearded bishop in canonical robes. The relics of St. Nicholas were transported to Bari in southern Italy by some enterprising Italian merchants;[8] a basilica was constructed in 1087 to house them and the area became a pilgrimage site for the devout. Saint Nicholas became claimed as a patron saint of many diverse groups, from archers and children to pawnbrokers and prostitutes[9]. He is also the patron saint of both Amsterdam and Moscow.[10].
Influence of Germanic paganism and folklore

An 1886 depiction of the indigenous Germanic god Odin by Georg von Rosen.
Numerous parallels have been drawn surrounding the figure of Odin, a major god amongst the Germanic Peoples prior to their Christianization. Since many of these elements are unrelated to Christianity, there are numerous theories regarding the pagan origins of various customs of the holiday stemming from areas where the Germanic peoples were Christianized and retained elements of their indigenous traditions, surviving in various forms into modern depictions of Santa Claus.[11]
Odin was sometimes recorded, at the native Germanic holiday of Yule, as leading a great hunting party through the sky.[12] Two books from Iceland, the Poetic Edda, compiled in the 13th century, and the Prose Edda, written in the 13th century by Snorri Sturluson, describe Odin as riding an eight-legged horse named Sleipnir that could leap great distances, giving rise to comparisons to Santa Claus' reindeer.[13]
Odin's appearance was often similar to that of Saint Nicholas, being depicted as an old, mysterious man with a beard.[citation needed]
According to Phyllis Siefker, children would place their boots, filled with carrots, straw or sugar, near the chimney for Odin's flying horse, Sleipnir, to eat. Odin would then reward those children for their kindness by replacing Sleipnir's food with gifts or candy [14]. This practice survived in Germany, Belgium and the Netherlands after the adoption of Christianity and became associated with Saint Nicholas as a result of the process of Christianization and can be still seen in the modern practice of the hanging of stockings at the chimney in some homes. Children still place their straw filled shoes or stockings by the chimney every winter night, and are rewards with candy and gifts.[citation needed]
This practice in turn came to the United States through the Dutch colony of New Amsterdam prior to the British seizure in the 17th century, and evolved into the hanging of socks or stockings at the fireplace. In many regions of Austria and former Austro-Hungarian Italy (Friuli, city of Trieste) children are given sweets and gifts on Saint Nicholas's Day (San Niccolò in Italian), in accordance with the Catholic calendar, December the 6th.
Numerous other influences from the pre-Christian Germanic winter celebrations have continued into modern Christmas celebrations such as the Christmas ham, Yule Goat, Yule logs and potentially the Christmas tree.

Pre-Christian Alpine traditions
Main article: Pre-Christian Alpine traditions
Originating from Pre-Christian Alpine traditions and influenced to extents by later Christianization, the Krampus (a goat-faced eminence) is represented as a Companion of Saint Nicholas. Traditionally, young men dress up as the Krampus in the first two weeks of December and particularly in the evening of December 5 and roam the streets frightening children (and adults) with rusty chains and bells.

Dutch folklore
Further information: Sinterklaas and Saint Nicholas

Sinterklaas in 2007.
In the Netherlands Saint Nicolas (often called "De Goede Sint" — "The Friendly Saint") is now aided by helpers commonly known as Zwarte Piet ("Black Peter").
The folklore of Saint Nicolas has many parallels with the Germanic mythology. Saint Nicolas has many resemblances with Odin, like the beard, hat and spear (nowadays a staff) and the cloth bag held by the servants to capture naughty children. Both Saint Nicolas and Odin ride white horses that can fly through the air. The white eight-legged steed of Odin is named Sleipnir. The letters made of candy given by the Zwarte Pieten to the children are reminiscent of the fact that Odin ‘invented’ the rune letters. The poems made during the celebration and the songs the children sing has to do with the fact that Odin was the god of the arts of poetry.
On the origins of the helper there are various explanations. The oldest explanation is that the helpers symbolize the two ravens Hugin and Munin who informed Odin on what was going on. In later stories the helper depicts the defeated devil. The devil is defeated by either Odin or Odin's helper Nörwi, the black father of the night. Nörwi is usually depicted with the same staff of birch (Dutch: "roe") as Zwarte Piet.
Another, more modern, story is that Saint Nicolas liberated an Ethiopian slave boy called 'Piter' (from Saint Peter) from a Myra market, and the boy was so gracious he decided to stay with Saint Nicolas as a helper. In Belgium Zwarte Piet is still called "Pieter baas", derived from 'Piter'. With the influx of immigrants to the Netherlands starting in the late 1950's, this story is felt by some to be racist[15]. Nowadays Zwarte Piet has become a modern servant who have black faces because they climb through chimneys and get blackened by the soot from the fire. The tools they held (cloth bag and staff of birch) are chimney cleaning tools.[16]
Until the second world war Saint Nicolas was only helped by one servant. When the Canadians liberated the Netherlands in 1945, they reinstated the celebrations of Sinterklaas for the children. Unaware of the traditions, the Canadians thought that if one Zwarte Piet was fun, several Zwarte Pieten is even more fun. Ever since Saint Nicolas is helped by a group of Zwarte Pieten.
Presents given during this feast are often accompanied by poems, sometimes fairly basic, sometimes quite elaborate pieces of art that mock events in the past year relating to the recipient (who is thus at the receiving end in more than one sense). The gifts themselves may be just an excuse for the wrapping, which can also be quite elaborate. The more serious gifts may be reserved for the next morning. Since the giving of presents is Sinterklaas's job, presents are traditionally not given at Christmas in the Netherlands, but commercialism is starting to tap into this market.
The Zwarte Pieten are roughly to the Dutch Saint Nicolas what the elves are to America's Santa Claus. According to tradition, the saint has a Piet for every function: there are navigation Pieten to navigate the steamboat from Spain to Holland, or acrobatic Pieten for climbing up the roofs to stuff presents through the chimney, or to climb through themselves. Throughout the years many stories have been added, mostly made up by parents to keep children's belief in Saint Nicolas intact and to discourage misbehaviour. In most cases the Pieten are quite lousy at their job, such as the navigation Piet (Dutch "wegwijs piet") pointing in the wrong direction. This is often used to provide some simple comedy in the annual parade of Saint Nicolas coming to the Netherlands, and can also be used to laud the progress of children at school by having the Piet give the wrong answer to, for example, a simple mathematical question like 2+2, so that the child in question is (or can be) persuaded to give the right answer.
Santa Claus, as known in the US (white beard, red and white outfit, etc.), is an entirely other person, called (de) Kerstman (trans. (the) Christmasman. Although Sinterklaas is the predominant celebration in the Netherlands in December (36% of the population only gives presents on Sinterklaas day), Christmas is used by another fifth of the Dutch population to give presents (21% gives only presents on Christmas). 26% Of the Dutch population give presents on both days.[17]

Modern origins

"Scrooge's third Visitor", a colorized version of the original illustration by John Leech made for Charles Dickens's novel A Christmas Carol (1843).
Pre-modern representations of the gift-giver from church history and folklore merged with the British character Father Christmas to create the character known to Britons and Americans as Santa Claus. Father Christmas dates back at least as far as the 17th century in Britain, and pictures of him survive from that era, portraying him as a well-nourished bearded man dressed in a long, green, fur-lined robe. He typified the spirit of good cheer at Christmas, and was reflected in the "Ghost of Christmas Present" in Charles Dickens's A Christmas Carol.
The name Santa Claus is derived[citation needed] from Sinterklaas, the Dutch name for the character based on St. Nicholas. He is also known there by the name of Sint Nicolaas which explains the use of the two fairly dissimilar names Santa Claus and Saint Nicholas or St. Nick[citation needed].
Main article: Tomte

Folk tale depiction of Father Christmas riding on a goat. Perhaps[citation needed] an evolved version of the Swedish Tomte.
In other countries, the figure of Saint Nicholas was also blended with local folklore. As an example of the still surviving pagan imagery, in Nordic countries the original bringer of gifts at Christmas time was the Yule Goat, a somewhat startling figure with horns.
In the 1840s however, an elf in Nordic folklore called "Tomte" or "Nisse" started to deliver the Christmas presents in Denmark. The Tomte was portrayed as a short, bearded man dressed in gray clothes and a red hat. This new version of the age-old folkloric creature was obviously inspired by the Santa Claus traditions that were now spreading to Scandinavia. By the end of the 19th century this tradition had also spread to Norway and Sweden, replacing the Yule Goat. The same thing happened in Finland, but there the more human figure retained the Yule Goat name. But even though the tradition of the Yule Goat as a bringer of presents is now all but extinct, a straw goat is still a common Christmas decoration in all of Scandinavia.

American origins
In the British colonies of North America and later the United States, British and Dutch versions of the gift-giver merged further. For example, in Washington Irving's History of New York, (1809), Sinterklaas was Americanized into "Santa Claus" but lost his bishop's apparel, and was at first pictured as a thick-bellied Dutch sailor with a pipe in a green winter coat. Irving's book was a lampoon of the Dutch culture of New York, and much of this portrait is his joking invention.
Modern ideas of Santa Claus seemingly became canon after the publication of the poem "A Visit From St. Nicholas" (better known today as "The Night Before Christmas") in the Troy, New York, Sentinel on December 23, 1823. In this poem Santa is established as a heavyset individual with eight reindeer (who are named for the first time). One of the first artists to define Santa Claus' modern image was Thomas Nast, an American cartoonist of the 19th century. In 1863, a picture of Santa illustrated by Nast appeared in Harper's Weekly.

Thomas Nast immortalized Santa Claus with an illustration for the January 3, 1863, issue of Harper's Weekly.
In the late 19th century a group of Sami people moved from Finnmark in Norway to Alaska, together with 500 reindeer to teach the Inuit to herd reindeer. The Lomen Company then used several of the Sami together with reindeer in a commercial campaign. Reindeer pulled sleds with a Santa, and one Sami leading each reindeer. The American commercial Santa Claus, coming from the North Pole with reindeer was born.[18]
Later popularization was L. Frank Baum's The Life and Adventures of Santa Claus, a 1902 children's book. Much of Santa Claus's mythos was not set in stone at the time, leaving Baum to give his "Neclaus" (Necile's Little One) a wide variety of immortal support, a home in the Laughing Valley of Hohaho, and ten reindeer which could not fly, but leapt in enormous, flight-like bounds. Claus's immortality was earned, much like his title ("Santa"), decided by a vote of those naturally immortal. Also established Claus's motives: a happy childhood among immortals. When Ak, Master Woodsman of the World, exposes him to the misery and poverty of children in the outside world, he strives to find a way to bring joy into the lives of all children, and eventually invents toys as a principal means.
Images of Santa Claus were further cemented through Haddon Sundblom's depiction of him for The Coca-Cola Company's Christmas advertising. The popularity of the image spawned urban legends that Santa Claus was in fact invented by Coca-Cola or that Santa wears red and white because those are the Coca-Cola colors. In fact, Coca-Cola was not even the first soft drink company to utilize the modern image Santa Claus in its advertising – White Rock Beverages used Santa in advertisements for its ginger ale in 1923 after first using him to sell mineral water in 1915. Even though Coca-Cola was not the first to do this, their massive campaign was one of the main reasons for why Santa Claus ended up depicted as wearing red and white, in contrast to the variety of colours he wore prior to the campaign. [19][20]

A man dressed up as Santa Claus fundraising for Volunteers of America on the sidewalk of street in Chicago, Illinois, in 1902. He is wearing a mask with a beard attached. DN-0001069, Chicago Daily News negatives collection, Chicago Historical Society.
The image of Santa Claus as a benevolent character became reinforced with its association with charity and philanthropy, particularly organizations such as the Salvation Army. Volunteers dressed as Santa Claus typically became part of fundraising drives to aid needy families at Christmas time.
In 1889, the poet Katherine Lee Bates created a wife for Santa, Mrs. Claus, in the poem "Goody Santa Claus on a Sleigh Ride." The 1956 popular song by George Melachrino, "Mrs. Santa Claus," helped standardize and establish the character and role in the popular imagination.
In some images of the early 20th century, Santa was depicted as personally making his toys by hand in a small workshop like a craftsman. Eventually, the idea emerged that he had numerous elves responsible for making the toys, but the toys were still handmade by each individual elf working in the traditional manner.
The concept of Santa Claus continues to inspire writers and artists, such as in author Seabury Quinn's 1948 novel Roads which draws from historical legends to tell the story of Santa and the origins of Christmas. Other modern additions to the "mythology" of Santa include Rudolph the Red-Nosed Reindeer, the ninth and lead reindeer immortalized in a Gene Autry song, written by a Montgomery Ward copywriter.

Saturday, November 03, 2007


Cigogne

Les cigognes sont des oiseaux échassiers migrateurs appartenant au genre Ciconia et à la famille des Ciconiidés. Il en existe plusieurs espèces (voir Ciconiidés), les deux plus connues étant Ciconia nigra, la cigogne noire, et surtout Ciconia ciconia, la cigogne blanche. C'est un oiseau carnivore qui se nourrit essentiellement de vers de terre, de taupes, de grenouilles, de petits serpents, de rongeurs et parfois de poissons. Chaque été, une famille de cigognes consomme environ 250 kilos de nourriture. C'est un oiseau migrateur africain qui vient se reproduire en Europe en empruntant deux tracés différents. L'un contourne la Méditerranée par l'Est pour atteindre les zones de nidification se situant dans les pays de l'Est. L'autre chemin passe au-dessus du détroit de Gibraltar, l'Espagne pour atteindre la France. Les 300 000 cigognes qui se partagent l'Europe appartiennent à deux populations migratrices. Les "orientales", les plus nombreuses (9 sur 10), passent l'hiver en Afrique de l'Est et du Sud et arrivent chaque printemps dans les pays de l'Est européen après avoir franchi de détroit du Bosphore. Les "occidentales" (alsaciennes, espagnoles, etc.) reviennent du Sahel par le détroit de Gibraltar. On parle d'instinct de migration, car l'animal porte en lui dès sa naissance, le besoin de migrer alors qu'il ne sait pas encore voler (nécessite un apprentissage). Lors de son voyage, la cigogne repère visuellement le chemin du retour. Une étude récente a pu démontrer qu'une partie du cerveau de la cigogne contenait de la magnétite, ce qui l'aide certainement à trouver son chemin. On trouve des cigognes en France, en Normandie, dans le Sud-Ouest et bien sûr en Alsace qui l'a adoptée comme animal totem. Le bel échassier était jadis la parure estivale des hautes toitures alsaciennes. Victime, lors de ses migrations, des lignes électriques européennes et des chasseurs en Afrique, l'oiseau symbole de l'Alsace n'était plus représenté que par une dizaine de couples vers 1975. Grâce aux ornithologues qui se sont mobilisés pour les sédentariser, plusieurs dizaines de couples nichent de nouveau dans la région. Au centre d'Hunawihr, dans le Haut-Rhin, deux cents cigognes sont maintenues en pension derrière des grillages. Au bout de trois ans, elles perdent l'instinct de migrer et peuvent être relâchées. Bien nourries, elles ne craignent ni le froid ni la neige.

Légendes

Depuis toujours, on dit que la cigogne apporte les enfants à leur mère par la voie des airs. Ainsi, on raconte aux enfants que pour avoir un petit frère ou une petite sœur, il faut déposer un sucre sur le bord de la fenêtre. (Comme le corbeau de Jean de La Fontaine, la cigogne lâche son colis lorsqu'elle se saisit de la friandise). En Alsace, on dit que si une cigogne vole en rase motte au-dessus d'une jeune femme, elle attendra un bébé dans l'année.


Reproduction

Chez les cigognes, il est presque impossible de distinguer le mâle de la femelle sans les avoir vus à l'oeuvre. Généralement, ils se saluent en claquetant du bec, la tête renversée sur le dos. Parfois, des rivalités pour la possession du nid dégénèrent en combats sanglants. Quand l'entente est réussie, à force de parades et de caresses, l'accouplement donne lieu à d'audacieuses acrobaties. Le plus souvent, l'oiselle doit se tenir debout, tandis que son partenaire bat des ailes pour s'équilibrer en s'accroupissant sur elle.
La cigogne pond un oeuf jusqu'à en obtenir entre 4 et 6, chacun à 48h. d'intervalle. La durée de gestation est d'environ 33 jours. Sans attendre la fin de la ponte, les parents se relaient pour couver. L'échassier aère le fond du nid à coups de bec, puis retourne les oeufs pour bien répartir la chaleur. Moins vigoureux, les derniers nés sont souvent mal nourris et meurent parfois, mangés par leurs ainés.
Rien de plus facile pour les éleveurs alsaciens de plus en plus nombreux, que de faire éclore les oeufs en couveuse, puis de maintenir les petits au chaud sous des lampes à IR (infrarouges). D'instinct, l'oisillon se dresse et claque du bec au creux de la main nourricière. Les cigogneaux sont alimentés comme leurs parents avec des abats de volaille. Avant d'atteindre son poids maximal, quatre kilos, chaque cigogneau peut consommer 20 à 30 kilos de viande. Les adultes nourris artificiellement sont plus prolifiques. Certaines femelles pondent 12 oeufs par an. Elles n'en couveront que 4 ou 5, les autres étant laissés aux bons soins de l'éleveur.



Monday, September 10, 2007

bateau

Un bateau est un watercraft conçu pour flotter ou avion dessus, et fournit le transport plus de, l'eau. Habituellement cette eau sera intérieure (des lacs) ou dans des secteurs côtiers protégés. Cependant, des bateaux tels que le whaleboat ont été historiquement conçus pour être actionnés à partir d'un bateau dans un environnement marin. En termes navals, un bateau est quelque chose de assez petit être porté à bord d'un autre navire (un bateau). Les bateaux qui sont des exceptions notables à ce concept dû à leur grande taille sont le cargo, le bateau de rivière, et le ferry-boat de Great Lakes. Ces exemples, actionnent cependant, généralement dessus les eaux côtières intérieures et protégées. Des sous-marins modernes peuvent également désigné sous le nom des bateaux (malgré des possibilités et la taille sous-marines), mais c'est probablement dû au fait que les premiers sous-marins pourraient être portés en un bateau et n'était certainement pas capable de faire les passages en mer sur leurs propres. Les bateaux peuvent avoir des militaires, toute autre gouvernement, recherche, ou utilisation commerciale ; mais un navire, indépendamment de la taille, qui est dans privé, utilisation non-commerciale est presque certainement un bateau.

Bateau de dragon
Un bateau de dragon (Chinois traditionnel : 龍舟or 龍船 ; Chinois Simplifié : 龙舟 or 龙船 ; Pinyin : le lóngzh?u, lóngchuán) est un bateau actionné humain très long et étroit utilisé dans l'emballage de barbotage de sport d'équipe ou de bateau de dragon qui a provenu de la Chine. Pour des événements d'emballage, des bateaux de dragon sont toujours calés avec les têtes et les queues chinoises décoratives de dragon et sont exigés pour porter un grand tambour à bord. À d'autres fois le régalia décoratif est habituellement enlevé, bien que le tambour reste souvent à bord pour la formation. Des courses de bateau de dragon sont traditionnellement tenues pour commémorer la mort de l'Yuan de Qu, faisant dragonboating le seul sport à célébrer comme vacances nationales. La date civile chinoise est 5/5 qui correspond habituellement à une date en juin.

Le servir d' équipier du bateau de dragon
La norme servent d' équipier le complément d'un bateau contemporain de dragon est autour 22, comportant 20 paddlers dans les paires faisant face vers l'arc du bateau, 1 batteur ou visiteur aux revêtements d'arc vers les paddlers, et 1 steerer ou tiller(helm) à l'arrière du bateau, bien que pour des courses elle soit commune pour avoir juste 18 paddlers. Les bateaux de dragon changent dans la longueur et servent d' équipier la taille changeront en conséquence, de petits bateaux de dragon avec 10 paddlers, jusqu'aux bateaux traditionnels massifs qui ont vers le haut de 50 paddlers, plus le batteur et le steerer.

-Le batteur et le tambourinage
Le batteur ou les visiteurs peut être considéré le "battement de coeur" du bateau de dragon, et mène le servir d' équipier dans toute une course avec le battement rhythmique d'un tambour pour indiquer la synchronisation et la fréquence de barboter des courses (c'est-à-dire, la cadence, sélectionnant vers le haut du pas, ralentissant le taux, etc...) Le visiteur peut publier des commandes au servir d' équipier par une combinaison des signaux de main et des appels de voix, et recommande instamment également généralement le servir d' équipier pour exécuter à leur crête. Un caller/drummer est obligatoire pendant des événements d'emballage, mais si lui ou elle n'est pas présente pendant la formation, il est typique pour que le steerer dirige le servir d' équipier. Les bons visiteurs devraient pouvoir synchroniser la cadence de tambourinage avec les courses de la principale paire de paddlers, plutôt que l'autre manière autour. Pendant qu'un vent de queue, le vent principal ou le vent de croix, peuvent affecter la quantité de puissance requise pour déplacer le bateau à la vitesse de coque dans toute une course, un visiteur devrait également se rendre compte de la position relative du bateau de dragon à d'autres bateaux, et à la ligne d'arrivée, afin de publier correctement des commandes au servir d' équipier quant à le moment où à la meilleure montée subite en avant, à le moment où se tenir doucement et quand faire une pointe pour la finition. Un visiteur de niveau expert pourra mesurer la puissance du bateau et les paddlers par la sensation de l'accélération, de la décélération, et des inefficacités qui sont transmises par la coque (IE elles sentiront physiquement l'action de bateau par leurs pieds et muscles de maximus de gluteus). Les dragonboats traditionnels avec 40 à 50 paddlers sont tellement longtemps que le tambour est placé au milieu du navire (au milieu du bateau) de sorte que tous les paddlers puissent l'entendre parmi le bruit de la concurrence de chauffage. Cependant, pour les bateaux plus petits de dragon de 20 paddlers qui le plus souvent sont employés dans des événements sportifs concurrentiels, le tambour est situé juste à l'arrière de la proue dirigée par dragon. Une partie sert d' équipier peut également comporter un grèviste de gong qui frappe un gong cérémonieux monté à bord du bateau de dragon. Une butée de gong peut parfois être employée comme alternative à un batteur.

-Les paddlers
Les paddlers reposent des revêtements expédie, et emploie un type spécifique de palette. La principale paire de paddlers, appelée les "meneurs de train," des "courses," ou des "chronométreurs," a placé le pas pour l'équipe. Il est critique que tous les paddlers soient synchronisés. Chaque paddler devrait synchroniser avec le paddler dedans diagonalement devant eux. Ceci s'assure que le pas de barbotage est équilibré et toute l'énergie est dépensée sur faire avancer le bateau. La direction du bateau de dragon n'est placée par la barre, pas les paddlers. Les paddlers de fil sont responsables de se synchroniser. Il y a plusieurs composants à une course de bateau ou de tangon de dragon : 1. Le "crochet" à l'avant de l'angle négatif de 60 degrés permet au paddler d'enterrer leur lame profondément dans l'eau. 2. L'étape d'"traction" développe la puissance de déplacer le bateau, le plus souvent en utilisant les muscles forts du de nouveau au propell le bateau au delà de la palette. 3. Le "dégagement" ou le "retour" est l'étape finale de la course. Pour libérer, le bras extérieur devrait légèrement se plier et la lame devrait libérer jusqu au dessus de la course. Il est important que la lame retourne aussi verticalement comme possible, avec la main supérieure restant en dehors du bateau. Chacun de ces composants de la course est également important et doit être fait dans la synchronisation avec la palette à travers et dans l'avant. Si faites correctement, toutes les palettes seront à l'heure avec les courses de fil. Si des paddlers ne sont pas synchronisés, chaque paire successive de lames frappe l'eau une fraction d'une seconde derrière les lames devant elles. À un observateur terrestre, cet effet ressemble au mouvement d'un tracteur à chenilles ou d'un centipède beaucoup de-à jambes ; ainsi, un entraîneur peut discipliner une équipe pour "caterpillaring." Pendant une course il est difficile de rester dans la synchro car les bruits d'autres tambours la rendent embrouillante ou incertaine pour chronométrer outre du battement de tambour. Les paddlers très expérimentés sentiront la réponse du bateau et de sa montée subite ou la résistance par l'eau par l'intermédiaire des lames de leurs palettes, et ajusteront leur extension, et le crochet de leurs bouts de lame, selon la puissance exigée pour assortir l'accélération de la coque par l'eau à n'importe quel moment donné.

-le steerer
Le steerer, connu également comme coxswain, barre, steersman, champ, ou talle, commandes le bateau de dragon avec un aviron de direction semblable dans la fonction à une talle qui est montée à l'arrière du bateau. Le steerer peut travailler avec le batteur pour exiger des commandes pendant une course. Les réponses de l'aviron sont vis-à-vis la direction qu'elles prennent - si le steerer tire la droite d'aviron, ou en bateau, le bateau se transformera à gauche, et si elles éliminent, ou gauche, le bateau tourne à droite. Le steerer a la puissance de dépasser le visiteur à tout moment pendant la course (ou l'entraîneur pendant pratiquez) si la sûreté du servir d' équipier est menacée de quelque façon.

-Gants de baseball taiwanais de drapeau
Un autre bateau de dragon servent d' équipier la position qui a été popularisée la première fois sur l'île de Taiwan et qui reste très populaire là est l'extracteur de drapeau ou l'attrapeur de drapeau, qui est chargé avec saisir un drapeau de ruelle pendant que le bateau croise la ligne d'arrivée. Le premier bateau pour tirer leur drapeau gagne la course, alors que tous les bateaux qui manquent leur drapeau sont pénalisés. Le gant de baseball de drapeau se repose normalement derrière le batteur, mais comme les approachers de bateau la ligne d'arrivée que le gant de baseball de drapeau prend position sur le dessus de la tête de dragon (voit la photo). Dans des périodes historiques avant que l'introduction de la photo finisse et synchronisation numérique, ou simplement où de tels équipements ne sont pas disponibles, attraper de drapeau est utile pour distinguer des finitions très étroites (vraisemblablement un nombre impair de juges peut décider le gagnant où des drapeaux multiples sont attrapés très étroitement ensemble). Une peinture de paysage de dynastie de chanson sur la soie enregistre une course de festival de bateau de dragon sur un lac impérial comportant le drapeau tirant des courses de bateau de dragon.

Bateaux de dragon contre des canoës et des bateaux à rames
Bien qu'un bateau de dragon ne soit pas un type de canoë, ils sont deux palette-métier plutôt que ramer-métier, et servent d' équipier des membres barbotent plutôt que "ramez". Les paddlers de bateau de dragon se reposent, se tapissent ou tiennent des revêtements en avant dans la direction du voyage, IE faisant face à la proue (avant) du bateau, semblable sert d' équipier dans l'autre métier de barbotage, tandis que les rowers reposent faire face vers l'arrière. En outre, les avirons et les champs équipés par des rowers sont reliés à leurs coquilles, tandis que des palettes de bateau de dragon sont librement tenues. Le grand aviron de champ du bateau de dragon situé dans la poupe pour la direction souvent est aussi bien relié à la coque, à Taiwan étant encore l'exception ; là, le steerer utilisera souvent son aviron pour propulser le bateau en avant en plus de l'employer pour orienter. Peuplez qui des bateaux de dragon de palette peuvent également être impliqués du canoë de tangon emballant ou la guerre Canoe(or les clubs sportifs dont ils sont des membres peut fournir les deux disciplines), dues à quelques similitudes dans des régimes de formation et l'éthos sportif. Des canoës sont dérivés de creusé hors des troncs d'arbre (la notation simple, ou la notation simple soutenue par on ou une paire de outrigged des pontons de flotteur) ; ou du bouleau et de tout autre arbre à feuilles caduques les coquilles d'écorce ont étiré les armatures en bois finies. Les bateaux en bois traditionnels de dragon, cependant, dérivent des radeaux de trois notations fouettées-ensemble qui ont été creusées dehors et sont comme se composer en bambou de radeaux fouetté, les tiges en bambou creuses qui peuvent encore être vues en Chine aujourd'hui. Elle est les trois grands, notations fouettées et transportées par radeau de vieux qui donnent au modèle de Hongkong des bateaux de dragon sa eau du fond caractéristique de coupe de forme de coque vue aujourd'hui, qui est comme un "W". La quille (planche) est plus haute que les deux échines extérieures constituées par les planches de rail, ainsi un genre d'effet de tunnel fonctionnant en bas de la ligne centrale (quille) du bateau est présent dû à ces construction et conception. Les bateaux en bois traditionnels sont larges et lourd, typiquement pesant dedans à approximativement 1.750 livres, et la tête et la queue sont toute la pièce du bateau elle-même. À mesure que le sport du canotage de dragon a augmenté dans la popularité et s'est écarté aux pays en dehors de de l'Asie, beaucoup de pays ont commuté à utiliser les bateaux plus nouveaux de dragon de fibre de verre, qui sont meilleur marché, plus étroits, sensiblement plus légers, et ont habituellement un morceau pour la tête du dragon et une queue séparés et détachables.

Friday, July 20, 2007

gouvernement-de-supachai
Gouvernement
ในสมัยก่อนการปกครองของฝรั่งเศสเป็นแบบราชาธิปไตย และในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 (ทรงใช้รุปพระอาทิตย์เป็นเครื่องหมายประจำรัชกาล) ทรงเป็นกษัตริย์ที่มีอำนาจเหนือไพร่ฟ้ามากกว่ากษัตริย์พระองค์อื่นทั้งสิ้นในยุโรป ทรงสร้างพระราชวังแวร์ซายส์ไว้เป็นอนุสรณ์แห่งพระราชอำนาจของพระองค์ และฝรั่งเศสเริ่มมีอาณานิคมโพ้นทะเล ต่อมาได้มีล้มล้างรับบราชาธิปไตย โดยการปฏิวัติฝรั่งเศส (La révolution française) ในปี 1789-1793 และเปลี่ยนมาเป็นการปกครองแบบสาธารณรัฐที่ 1 ได้มีการจัดตั้งสภาบริหารกิจการของรัฐขึ้น บ้านเมืองอยู่ในกลียุค มีการฆ่าฟันกันภายใน และประเทศอื่นๆ ประกาศสงครามกับฝรั่งเศส และเกิดทหารฝีมือดีขึ้น ซึ่งก็คือ นโปเลียน โบนาปาร์ต (Napoleon Bonaparte) นโปเลียน ทรงอำนาจสูงสุดเป็นผู้บริหารหมายเลขหนึ่ง และต่อมาได้สถาปนาพระองค์เป็นจักรพรรดิ์แห่งฝรั่งเศสในปี 1804 พระองค์นำกองทัพฝรั่งเศสให้มีชัยเหนือกองทัพประเทศยุโรป แต่เมื่อทรงบุกเข้ารัสเซีย ก็ทำให้ไม่ชนะและปราชัยเรื่อยมา จนกระทั่งถูกสั่งไปคุมขังและสิ้นพระชนม์อยู่บนเกาะเซนต์ เฮเลน่า (Saint Helena) ในปี 1821 หลังจากสมัยของนโปเลียน ฝรั่งเศสได้ฟื้นฟูระบอบกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ โดยได้อัญเชิญพระราชวงศ์จากราชวงศ์บูร์บองส์มาขึ้นครองราชย์ ได้แก่ พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 10 และพระเจ้าหลุยส์-ฟิลิป ซึ่งตอนหลัง พระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปได้ถูกรัฐประหาร และถูกถอดจากราชสมบัติ และเปลี่ยนมาเป็นการปกครองแบบสาธารณรัฐที่ 2 ปี 1848-1852 โดยมีการเลือกตั้งประธานาธิบดีและคนที่ได้ก็คือ หลุยส์-นโปเลียน โบนาปาร์ต หลานชายของอดีต จักรพรรดิ์นโปเลียน ซึ่งได้รับเลือก ด้วยคะแนนเสียงท้วมท้น หลุยส์-นโปเลียน ได้ทำการรัฐประหาร และสถาปนาพระองค์เป็น จักรพรรดิ์นโปเลียนที่ 3 แต่ก็ครองราชย์ได้ไม่นาน เพราะพระองค์ได้นำประเทศเข้าสู่สงครามหลายครั้ง และมักปราชัยเสมอ สงครามปรัสเซีย ฝรั่งเศสแพ้ เสียแคว้นอัสซาสและลอร์เรนให้ปรัสเซีย เมื่อรัชสมัยของพระองค์ยุติลง ก็ได้เปลี่ยนมาเป็น สาธารณรัฐที่ 3 ในปี 1871-1946 ซึ่งเป็นระยะเวลาที่รัฐสภาทรงอำนาจสูงสุด และจบลงเมื่อฝรั่งเศสเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 1 (ชนะได้แคว้นคืน) หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สาธารณรัฐที่ 4 (1946-1958) ได้มีการบูรณะประเทศจากสงคราม ประชากรและเศรษฐกิจขยายตัว ฝรั่งเศสต้องทำสงครามกับอาณานิคมของตนที่ต้องการเป็นอิสระ อาทิ เวียดนาม และอัลจิเรีย ฝรั่งเศสได้เข้าร่วมในการจัดตั้งกลุ่มประชาคมยุโรป ต่อมาได้เกิดความวุ่นวายที่เกิดจากสงครามอัลจิเรีย เรียกร้องอิสรภาพ ซึ่งนำไปสู่การจัดตั้งสาธารณรัฐที่ 5 (1958-ปัจจุบัน) ฝรั่งเศสเกิดวิกฤตการณ์ทางสังคม นักศึกษาปารีส ก่อความวุ่นวายหลังเดอโกล ผู้ที่ได้รับตำแหน่งประธานาธิบดีของฝรั่งเศส คือ
- นายพล Charles de Gaulles (ค.ศ.1959 – ค.ศ.1969)
- นาย Georges Pompidou (ค.ศ.1969 – ค.ศ.1974)
-นาย Valery Giscard d’Estaing (ค.ศ.1974 – ค.ศ.1981)
- นาย François Mitterrand (ค.ศ.1981 - ค.ศ.1995)
- นาย Jacques Chirac (ค.ศ.1995 – ปัจจุบัน)
การปกครองในปัจจุบัน เป็นการปกครองแบบกึ่งประธานาธิบดี โดยมี อำนาจบริหาร และ นิติบัญญัติ
อำนาจบริหาร ประกอบด้วย ประธานาธิบดีและคณะรัฐบาล
- ประธานาธิบดี ได้รับการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน โดยการใช้ระบบเลือกตั้งโดยใช้เสียงข้างมากสองรอบ ดำรงตำแหน่งสมัยละ 5 ปีอำนาจหน้าที่ที่สำคัญคือ1) เป็นประมุขสูงสุดของรัฐ
2) แต่งตั้งนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรี
3) ผู้นำกองทัพทั้งหมด
4) ผู้ประกาศใช้กฎหมาย
5) ประธานคณะรัฐมนตรี
6) ผู้มีในการตัดสินนโยบายสำคัญ
- รัฐบาล ประกอบด้วย นายกรัฐมนตรี และ รัฐมนตรีกระทรวงต่างๆนายกรัฐมนตรี มาจากการแต่งตั้งของประธานาธิบดี
นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบัน คือ Dominique de villepinอำนาจหน้าที่ที่สำคัญคือ

1) เป็นผู้บริหารประจำรัฐบาล
2) มีอำนาจในการออกและแก้ไขกฤษฎีกาต่างๆ
3) ตัดสินการบริหารงานของรัฐมนตรี
รัฐมนตรี มาจากการเสนอชื่อโดยนายกรัฐมนตรี แล้วให้ประธานาธิบดี แต่งตั้งในภายหลังอำนาจหน้าที่ที่สำคัญคือ
1) อำนาจในการประกาศกฎอัยการศึก
2) อำนวยการราชการพลเรือนและควบคุมกำลังกองทัพ
โครงสร้างการบริหารของรัฐบาล กระทรวง+ทบวง
ด้านการเมือง : ยุติธรรม การต่างประเทศ กองทัพ มหาดไทย
ด้านวัฒนธรรม : ประชาสัมพันธ์ วัฒนธรรม ศึกษาธิการ
ด้านสังคม : สาธารณสุขและประชากร แรงงาน โทรคมนาคม
ด้านเศรษฐกิจ : สาธารณูปโภคและการขนส่ง โยธาธิการ อุตสาหกรรมและการค้า การเกษตร การคลังและเศรษฐการ

อำนาจนิติบัญญัติ ประกอบด้วย รัฐสภา (สภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภา) ตุลาการรัฐธรรมนูญ และ สภาเศรษฐกิจและสังคม
- รัฐสภา ประกอบด้วย
1) สภาผู้แทนราษฎร ได้รับเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน ดำรงตำแหน่งสมัยละ 4 ปี จำนวน 410 คน
2) วุฒิสภา ได้รับเลือกตั้งจากบุคคลในกลุ่มอาชีพ จากสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร สมาชิกเทศบาล คณะเทศมนตรี ดำรงตำแหน่งสมัยละ 7 ปี จำนวน 282 คน
อำนาจหน้าที่ที่สำคัญคือ
1) อำนาจในการออกกฎหมาย
2) ควบคุมรัฐบาล
3) ควบคุมการเงินและการคลัง

คณะตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ ประกอบด้วย อดีตประธานาธิบดี และผู้ทรงคุณวุฒิ 9 นาย
อำนาจหน้าที่ที่สำคัญคือ
1) หน้าที่เกี่ยวกับกฎหมายทางการเมือง
2) ดูแลฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหารให้เคารพตามกฎหมายรัฐธรรมนูญ

สภาเศรษฐกิจและสังคม ประกอบด้วย ตัวแทนจากกลุ่มอาชีพ อยู่ในตำแหน่งสมัยละ 9 ปี กรรมการสมาชิก 200 คน
อำนาจหน้าที่ที่สำคัญคือ ให้คำปรึกษาทางเศรษฐกิจและสังคมทางกฎหมาย




Wednesday, June 13, 2007

เรามารู้จักกับเทคนิคการทำฝึกสมองให้ฉลาดกาน
ผู้เชี่ยวชาญด้านอัจฉริยภาพจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ระบุผู้หญิงสมัยนี้อยากสวย ฉลาด และสุขภาพดีทุกคนจึงพากันดูแลรูปร่างด้วยการออกกําลังกาย เคร่งครัดเรื่องอาหารการกิน แต่ไม่เคยมีใครสนใจว่าจะดูแลสมองอย่างไรให้มีสุขภาพดี ทั้งที่สมองเป็นอวัยวะตัดสินใจทุกเรื่องของชีวิตเรา จึงควรเอ็กเซอร์ไซส์สมองให้ไบร์ทด้วยเทคนิคง่ายๆ ดังต่อไปนี้**จิบน้ำบ่อยๆ สมองประกอบด้วยน้ำ 85% เซลล์สมองก็เหมือนต้นไม้ที่ต้องการน้ำหล่อเลี้ยง ถ้าไม่มีน้ำ ต้นไม้ก็เหี่ยว ถ้าไม่อยากให้เซลล์สมองเหี่ยว ซึ่งส่งผลให้การส่งข้อมูลช้า กลายเป็นคนคิดช้าหรือคิดไม่ค่อยออกแต่ละวันจึงควรดื่มน้ำบ่อยๆ** กินไขมันดี คนไม่ค่อยรู้ว่าสมองคือก้อนไขมัน ซึ่งจําเป็นต้องมีไขมันดีไปทดแทนส่วนที่สึกหรอ แนะนําให้กินไขมันดีระหว่างวัน จําพวกน้ำมันปลา สารสกัดใบแป๊ะก๋วย ปลาที่มีไขมันดีอย่างปลาแซลมอน นมถั่วเหลืองและวิตามินรวมน้ำมันพริมโรส ที่ทําให้เซลล์ชุ่มน้ำ และสดชื่น** หลังจากตื่นนอนแล้วให้ตั้งสติและนั่งสมาธิทุกเช้าวันละ12 นาที เพื่อให้สมองเข้าสู่ช่วงที่มีคลื่น Theta ซึ่งเป็นคลื่นที่ผ่อนคลายสุดสุด ทําให้สมองมี Mental Imagery สามารถจินตนาการเห็นภาพและมีความคิดสร้างสรรค์ ถ้าทำไม่ได้ตอนเช้าก็ทำก่อนนอนทุกวัน**ใส่ความตั้งใจ เหมือนการโปรแกรมสมองว่านี่คือสิ่งที่ต้องเกิดระหว่างวัน สมองจะปรับพฤติกรรมเราให้ไปสู่เป้าหมายนั้น ทำให้ประสบความสำเร็จในสิ่งต่างๆ เพราะสมองไม่แยกระหว่างสิ่งที่ทำจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งสองอย่างเป็นเสมือนสิ่งเดียวกัน

Monday, June 11, 2007


บอกรักกันอย่างขำๆ
รักเทอเสมอ ถ้าไม่เจอคนใหม่
รักเทอตลอดไป ถ้าหาคนใหม่ไม่เจอ
เพื่อนๆจ๊ะเราพักความอินเตอร์กันสักแป๊ป.........มาอ่านธรรมะกันหน่อยดีกว่า Les's go
มีบุญวาสนามาก่อน – บุพกรรมนําพาชีวิต
บุญกุศลที่เราได้ทำ กรรมที่เราสร้าง ไม่ได้สูญหายไปไหน กลับกลายเป็นบุพกรรมที่คอยเกื้อหนุนหรือฉุดเราตลอดเวลา ดังเช่นบุพกรรมของพระจุลปันถกเถระ ท่านอาศัยบุญที่ทำไว้ดีแล้วในอดีต พลิกผันวิถีชีวิตจากปุถุชน ผู้ท่องจำคำสอนไม่ได้แม้เพียงบาทเดียว กลับกลายมาเป็นพระอริยบุคคลผู้มีฤทธิ์มีเดช มีอานุภาพ สามารถปาฏิหาริย์กายได้เป็นพันๆ กาย

คำว่า "บุญ" มีอานุภาพมากมายถึงเพียงนี้ ถ้าเรารักการสั่งสมบุญและไม่หยุดสร้างบุญ บุญจะไม่มีวันทอดทิ้งเรา แต่จะเป็นเสมือนเงาที่คอยติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ รอคอยจังหวะที่สมควรเพื่อให้ผลตลอดเวลา ซึ่งหากเป็นบาปอกุศล วิบากกรรมนั้นก็จะตามส่งผลเช่นกัน เพราะกรรมดีหรือกรรมชั่วที่เราได้ทำเอาไว้ในอดีต จะมีอิทธิพลต่อตัวเราในปัจจุบัน แล้วถ้าหากภพชาตินี้เราสั่งสมแต่บุญกันล้วนๆ บุญนี้จะส่งผลให้เรามีความสุขความเจริญในอนาคต เมื่อใดที่เรามีธรรมจักขุ และมองย้อนระลึกกลับไปในอดีต หากเราทำแต่บุญ เมื่อนั้นมหาปีติย่อมจะบังเกิดขึ้น ภาพดีๆ จะเกิดขึ้นในใจของเรา ฉะนั้นให้ตั้งใจสร้างแต่บุญเท่านั้น และสร้างให้เต็มที่กันทุกคน
โดย : พระราชภาวนา
วิสุทธิ์ สาธุ..................